Hoe bereik je vrouwen met een migratieachtergrond? IJopener ging op bezoek bij Stichting Prachtvrouw in een van haar locaties, aan het Dapperplein. Bij een kopje thee spraken we daar met Habiba Bouanan, directeur van de stichting.
Stichting Prachtvrouw is zeven jaar geleden ontstaan als initiatief om iets te betekenen voor vrouwen met een migratieachtergrond uit de Indische Buurt. Directeur Habiba Bouanan vertelt over het werk van de stichting: ‘Veel vrouwen zitten thuis, niet alleen de vrouwen in de bijstand, maar ook vrouwen die NUG’er zijn (niet-uitkeringsgerechtigd, red). Naast het verzorgen van de kinderen willen zij ook participeren en emanciperen, zich ontwikkelen. Maar er zijn ook vrouwen die daar nog niet aan toe zijn, of zich daar nog niet van bewust zijn. Door hier te komen en te praten, worden ze aan het denken gezet. Ze gaan beseffen dat ze meer kunnen bereiken dan zij dachten.’
Tijdens ons gesprek stroomt het zaaltje vol: zo’n vijftien vrouwen komen deze ochtend naar het vrouwen praatcafé. Er wordt thee ingeschonken en lekkernijen uitgedeeld. Tijdens zo’n praatcafé-ochtend wordt altijd een thema behandeld. Habiba: ‘Vandaag is dat emancipatie. Andere thema’s zijn: gevoelens en intimiteit, online pesten, grensoverschrijdend gedrag, radicalisering. Huiselijk geweld noemen we huiselijk geluk, dat klinkt luchtiger en nodigt eerder uit om erover te praten.’
Hoe zorgt deze stichting ervoor dat vrouwen niet alleen uit hun schulp komen, maar ook letterlijk uit hun huis? Habiba: ‘Dat doen we door gezamenlijk een dialoog te voeren en door weerbaarheidstrainingen. Dan zie je dat ze opbloeien. Zo’n vijf jaar al ben ik bezig vrouwen te empoweren richting de arbeidsmarkt, om hun kansen te vergroten. We hebben bijvoorbeeld een training “Durven en Doen”, een soort oriëntatie op de arbeidsmarkt waarbij het gaat over kwaliteiten en talenten. Het lukt natuurlijk niet altijd om na een training van tien, elf weken de vrouwen direct aan de slag te krijgen, maar de training geeft ze wel meer zelfvertrouwen.’ Een effect hiervan is dat vrouwen hun taalvaardigheid willen verbeteren of een opleiding willen gaan doen. Ze merken dat dat nodig is als ze hogerop willen. Habiba: ‘Vrouwen komen met dromen, en wij kunnen ze helpen de eerste stap te zetten om die te realiseren.’
Aan de verschillende tafels wordt intussen levendig gediscussieerd over wat emancipatie is, wat er bereikt is en wat er nog te winnen valt. Over het algemeen wordt de mening gedeeld dat er veel veranderd is op het punt van gelijke rechten, ook in de landen van herkomst, zoals Marokko en Turkije. Niet iedereen is het met elkaar eens als het gaat over de verdeling van zorgtaken tussen man en vrouw, maar uiteenlopende meningen zorgen juist voor boeiende gesprekken. Na een uur met elkaar praten, wordt het onderwerp ‘Emancipatie’ afgesloten en is er tijd om nog even gewoon verder te praten.
Wij praten nog even verder met Habiba. Ze vertelt dat ze in de coronaperiode een project zijn gestart om armoede te bestrijden. ‘Dat klinkt niet als iets waar we trots op willen zijn, omdat armoede iets minder prettigs is. Maar dat je samen met de buurt zoveel kunt betekenen voor een ander, laat je beseffen dat we belangrijke dingen doen, en hoe belangrijk onze vrijwilligers zijn.’
Hoe komt de stichting rond? Habiba: ‘We werken samen met Alliander en van hen hebben we laptops gekregen. Daar zijn we erg blij mee. Sowieso zijn wij afhankelijk van subsidies van het stadsdeel en de gemeente, maar we hebben al te horen gekregen dat die minder worden. We denken nu over andere manieren van financiering, zoals sponsoring door het bedrijfsleven en fondsenwerving. Ook zijn we bezig om onze stichting ondernemender te maken. Onze vrouwen hebben een belangrijk talent en dat is dat ze lekker kunnen koken, dus we kunnen ze bijvoorbeeld maaltijden laten verkopen. We zouden graag samenwerken met restaurants of werkgevers in de buurt. Daarnaast kunnen veel van hen ook vanuit huis werken: de laatste groep in ons talentprogramma is meer gericht op ICT. Ik denk dan aan werk als data-analist of data-entry.’ Habiba wil met Stichting Prachtvrouw graag een brug slaan tussen het bedrijfsleven en vrouwen met een lange afstand tot de arbeidsmarkt. ‘Daar winnen de vrouwen bij, maar ook de maatschappij.’
Het probleem waar de stichting tegenaan loopt is huisvesting. In de Oosterparkbuurt is een tekort aan werkruimtes voor maatschappelijke organisaties. Het stadsdeel heeft Stichting Prachtvrouw nu een plek toegewezen in een buurtpand van Ymere op de Eerste van Swindenstraat. Habiba: ‘Helaas is dit maar voor drie dagdelen, maar wij hebben er echt meer nodig.’
Wil je in contact komen met stichting Prachtvrouw? Kijk op www.stichtingprachtvrouw.nl of mail naar stichtingprachtvrouw@gmail.com
deel dit artikel: