Deze zomer, 13 augustus, sloeg het noodlot toe aan het strand bij IJburg. Twee doden door verdrinking op dezelfde dag. De vragen rond deze tragische ongevallen waren niet van de lucht en allerlei geruchten deden de ronde. Lag het aan het water, was er misdrijf in het spel? Uw redacteur ging op onderzoek uit.
Op maandag 10 augustus werd een jongetje van vijf jaar gered door omstanders. Dit terwijl op een groot bord op het strand duidelijk staat aangegeven dat er weliswaar toezichthouders zijn op het strand, maar dat zij geen toezicht houden op het zwemgedeelte en dat dat de verantwoordelijkheid is van de ouders. Voor de bijgelovigen onder u: was dit incident misschien een voorteken van wat er die donderdag zou gaan gebeuren?
Belronde
Met een belronde langs de direct betrokkenen, zoals het personeel op het strand, maar ook van het Surfcenter, probeerde ik in kaart te brengen wat er nu precies was gebeurd donderdag 13 augustus.
Later is dit aangevuld met informatie van de wijkagent en de gebiedsmanager van IJburg en Zeeburgereiland Arjan Spit. Hij is tevens voorzitter van het veiligheidsoverleg, dat één keer per twee weken wordt gehouden. Aan dit overleg over de veiligheidsaspecten van en rond het strand nemen zowel de gemeente als de politie, de gebiedscoördinator, het Surfcenter en verder iedereen die als werker bij het strand is betrokken deel.
Toedracht
Rond 11 uur ’s ochtends trekt een jonge vader het ontzielde lichaam van een jonge vrouw van Aziatische afkomst het strand op. Later blijkt dat ze zeker vier uur in het water gelegen heeft en tussen 11 uur de vorige avond en 6 of 7 uur ’s ochtends te water is gegaan (of geraakt?). Mijn contact op het strand vermeldt dat het meisje een au pair was. De politie is meteen gebeld en de hoek van het strand waar ze uit het water is gehaald, is afgezet.
Volgens het rapport dat daarna door de schouwarts is opgemaakt, betreft het een geval van ‘dood door verdrinking’. Nogal onbevredigend lijkt me. Als ik haar moeder of gastgezin was geweest, had ik wel wat vragen gehad voor de politie. Was er misschien toch niet sprake van een misdrijf? Is er nog een slaapmiddel of drug in haar bloed gevonden? Is daar naar gezocht? Kon het zelfmoord zijn?
De wijkagent komt echter niet verder dan het bekende ‘dood door verdrinking’, heeft geen inzage in de rapportage en zegt dat er geen reden was voor nader onderzoek.
’s Middags, diezelfde warme dag, als het strand weer volop in gebruik is, gaat een man van veertig jaar te water. Getuigen hebben dat gezien, begrijp ik. De man is bekend bij de vaste bezoekers van het strand en heeft een ‘reputatie’.
Enige uren later blijkt hij vermist. Zijn vriend neemt het initiatief en er vormt zich een menselijke keten in het water: zo wordt zijn lichaam gevonden. Vanwege het protocol wordt hij afgevoerd naar een ziekenhuis om daar, meer als formaliteit, ‘gereanimeerd’ te worden, maar de man is dan allang overleden.
De vraag doet zich voor: heeft de ‘reputatie’ van de man iets te maken met zijn verdrinkingsdood? Is hij wel nuchter te water gegaan? Ook bij dit verdrinkingsgeval veel vragen maar geen (bevredigende) antwoorden.
Conclusies voor de buurt
Onder verdachte omstandigheden zijn op één dag twee mensen overleden. Beiden door de verdrinkingsdood. Hoe kan dat? Zit er dan misschien iets geks in het water of op de bodem? (Kinderen uit de buurt denken aan monsters!) Na de incidenten wordt het strand één dag verboden terrein en worden er allerlei onderzoeken verricht naar de kwaliteit van water en bodem.*
Die onderzoeken leveren niets op, al zou je dat niet verwachten, immers een groot bord met oplichtende letters waarschuwt voor gevaarlijke onderstromen en blokkades. Maar goed, geen problemen dus, noch in het water noch op de bodem. Hooguit moet je er rekening mee houden dat als het erg warm is de onderstromen kouder kunnen zijn en dat je dan kramp kunt krijgen. Wat wel nieuw voor mij is, is dat het gebied waar ik zelf erg prettig zwom (zie mijn gedicht: Te mooi om waar te zijn) na de 1,40 meter diepte, afgescheiden door gele ballen, een zogenaamd grijs gebied blijkt, waarop de provincie geen controle uitoefent in tegenstelling tot het gebied tot aan de gele ballen. Het is maar dat u het weet!
* Overigens zijn deze onderzoeken ook al vóór de incidenten wekelijks verricht op basis van het zogenaamde Incidentenbestrijdingsplan.
deel dit artikel: