We zijn er gelukkig nog

De onafhankelijke ‘krantjes’ die oostelijk Amsterdam informeren

Tijd voor iets opwekkends. Kort nadat de vorige IJopener rond half oktober bij de meeste mensen was bezorgd, werden we in de OBA op het Javaplein aangesproken door een kennis uit de Indische Buurt. Ze zei dat ze weer met veel plezier ons blad had gelezen en gaf meteen een paar tips voor nieuwe verhalen. Een beetje bedremmeld zeiden we dankjewel. Haar gezicht betrok en ze vroeg of er iets aan de hand was. Nou ja, luidde ons antwoord, je hebt het over het oktobernummer. Maar de vraag is of we in december en daarna nog wel uitkomen. Het geld is nu echt op. ‘Jullie krantje komt altijd uit, let maar op’, riep ze enthousiast. En met een brede armzwaai vertrok ze richting Javastraat. 
En inderdaad: kort na deze ontmoeting had de penningmeester van onze stichting goed nieuws: De IJopener kan ook in december verschijnen en ons eerste nummer van 2023 lijkt eveneens financieel veiliggesteld. Stadsdeel Oost is met aanvullende subsidie over de brug gekomen. In ieder geval voor de korte termijn. Waarvoor heel veel dank, want de nood was hoog. Nu de lange termijn nog. Graag willen we de rest van het nieuwe jaar ook op papier blijven verschijnen. En de jaren daarna net zo goed. 
Buurtbladen, papier of online, dragen met hun informatievoorziening bij aan de lokale democratie. Het besef daarover is doorgedrongen in de Stopera. De betrokken wethouder wil een studie laten doen naar de buurtmedia van Amsterdam. Nuttig uiteraard, maar hopelijk duurt het niet te lang voordat er resultaten zijn. Wat ons betreft kennen we de uitkomst al zo’n beetje: we zijn even kwetsbaar als onmisbaar. 
Onze dankbaarheid geldt niet alleen het Stadsdeel. Ook veel lezers hebben ons gesteund. Mede dankzij hun hulp zijn we de moeilijke coronajaren doorgekomen. En nog steeds zijn er buurtgenoten die geld op onze rekening storten. Zonder deze hartverwarmende bijdragen had het er voor de IJopener beslist slechter uitgezien. Uw steun blijft meer dan welkom. Nog is de IJopener niet verloren, maar echt gered zijn we ook nog niet. De druk- en papierkosten blijven onverminderd hoog.
Gelukkig zijn de schrijvende redacteuren, de eindredactie en fotografen, de vormgevers, drukkerij en bezorgers er ook nu weer in geslaagd om een fraai buurtblad te maken en af te leveren. Het staat vol lezenswaardige verhalen en beeldmateriaal dat er mag zijn. Wat dat laatste betreft attenderen we u graag op een gravure uit de onvolprezen beeldbank van het Stadsarchief. Deze historische prent is afgedrukt bij het artikel over een scheepsblokkade op het IJ in de zestiende eeuw. Goed te zien op de gravure zijn de masten van afgezonken boten temidden van krijgsgewoel tussen Spaansgezinde troepen en Watergeuzen. Je blijft ernaar kijken.
En nog iets anders over dit nummer. Zoals u misschien weet, publiceert de IJopener sinds vier jaar gedichten van Joyce Hes. In deze editie neemt ze afscheid als buurtdichter. De redactie is haar dankbaar voor haar bijzondere bijdragen. Ze heeft een oeuvre van grote klasse op haar naam staan. Tegelijk presenteren we met gepaste trots een nieuwe buurtdichter, Michel van Dijk, woonachtig in het Oostelijk Havengebied. Hij stond in de vorige IJopener toen zijn debuutbundel Als jij het zegt net was uitgekomen. Vaarwel Joyce, als buurtdichter, en welkom Michel!

Wij wensen onze lezers en buurtgenoten alvast fijne feestdagen en een gezond en voorspoedig 2023.