De verbindingen over het IJ blijven de gemoederen bezighouden. Een recent advies aan het gemeentebestuur ziet een brug van Zeeburgereiland-IJburg naar het Oostelijk Havengebied helemaal niet zitten. Ten onrechte, vinden René Heijt en Henk Hermsen, bewoners van die buurten. Ze schreven een ingezonden stuk aan de IJopener.
Vlak voor de zomer kwam de commissie-d’Hooghe met haar advies over fiets- en voetgangersverbindingen over het IJ naar Amsterdam-Noord. In het advies moest rekening worden gehouden met de belangen van de woningbouw, het verkeer, de scheepvaart en de (haven)economie in Groot-Amsterdam. Omdat het Amsterdam-Rijnkanaal in het IJ uitkomt is een oostelijke fietsverbinding meegenomen in dit advies. Voor de bewoners van Zeeburgereiland-IJburg is het advies van de commissie om geen brug aan te leggen naar het Oostelijk Havengebied (OHG) ronduit teleurstellend. Voor de Amsterdamse woningmarkt is twijfel over de bereikbaarheid van Zeeburgereiland-IJburg een groot risico.
De commissie kijkt terecht ver vooruit. Amsterdam maakt in zijn plannen ruimte voor 125.000 woningen tot 2060. Een groot deel hiervan wordt gebouwd in Amsterdam-Noord en wat verder in de toekomst in Havenstad (IJoevers Noord en Zuid-West). Hiervoor is, eveneens terecht, onderzocht welke verbindingen voor fietsers, voetgangers en openbaar vervoer (OV) zijn vereist. Maar de commissie ziet over het hoofd dat nu al 26.000 woningen op Zeeburgereiland-IJburg staan en dat dit aantal binnen tien jaar is verdubbeld.
Helaas loopt de planning voor het OV en het fietsverkeer sterk achter bij de groei van het aantal inwoners. En door de commissie ook niet genoemd: middelbare scholen en binnen drie jaar de Hogeschool Inholland met de daarbij komende studentenwoningen. De commissie heeft geadviseerd om de Amsterdamsebrug te verbreden en om in plaats van een extra brug te voorzien in een pontverbinding van het Zeeburgereiland naar Sporenburg.
Het is begrijpelijk dat de bewoners van het OHG en de direct betrokkenen huiverig zijn voor een fietsbrug. Het gaat er moeilijk in om fietsers als onrustzaaiers te zien. Het is volstrekt onbegrijpelijk dat een onafhankelijke commissie die de stedenbouwkundige aspecten van Groot-Amsterdam moet afwegen, spreekt van stedenbouwkundige bezwaren in verband met de ‘grote gevolgen voor de rust’ in de bestaande wijken. Een groeiende stad gaat gepaard met veranderingen.
Een fietsbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal, zegt de commissie, is bezwaarlijk voor het scheepvaartverkeer. Hiervoor wordt de omschrijving ‘niet evident’ gebruikt. Ook volgen wat historische en architectuurhistorische omschrijvingen. Het was niet evident om in de zestiende eeuw een nederzetting te gaan bouwen aan het IJ. En recenter was het zeker niet evident om een metro onder de historische binnenstad aan te leggen.
Amsterdam gaat als gevolg van de coronacrisis voor een hopelijk niet al te lange tijd door een economisch moeilijker periode. De behoefte aan woningen blijft. Ook voor de komende vijf tot tien jaar. Op IJburg en het Zeeburgereiland zijn de voorbereidingen hiervoor getroffen. Halverwege gaan weifelen over de hiervoor noodzakelijke (achterstallige) investeringen in fiets en OV raakt alle woningzoekenden in Amsterdam. En achterblijvende investeringen helpen de economie evenmin.
Amsterdam heeft ambiteuze plannen om de CO2-uitstoot in de komende tien jaar terug te dringen. Dat de ambities kunnen worden gehaald is ‘niet evident’. Voor het terugdringen van CO2 vanuit het verkeer is meer fiets en meer OV nodig. De Amsterdamsebrug biedt ook na verbreding geen veilige en gezonde verbinding richting stad. Een fietsbrug naar het OHG zal leiden tot meer gezond fietsverkeer en minder autoverkeer. Het lijkt niet meer dan fair dat, in ruil voor wat meer fietsers door het OHG, de bewoners van het Zeeburgereiland auto’s over de IJburglaan naar de A10 blijven zien gaan.
Laten wij geen kunstmatige tegenstellingen creëren. Wij moeten in ons werelddorp minstens vanuit twee kanten kunnen denken. ⋅
… De oever waar we niet zijn noemen wij de overkant
Die wordt dan deze kant zodra we daar zijn aangeland …
Drs. P. – Veerpont
Tekst: Rene Heijt, bewoner IJburg, en Henk Hermsen, bewoner Zeeburgereiland
deel dit artikel: