Hier zit ik dan
tussen mijn vier muren
niet opgehokt
of in een kast
Maar toch tel ook ik
de uren
en vraag me af
of het nog lang gaat duren
dat ik zoveel niet mag
Hier zit ik dan
niet van mijn waardigheid
als mens ontdaan
of bang gedeporteerd te worden
Wel angstig voor de
groeiende onzekerheid
van dit bestaan
voor de teloorgang
van onze zo vertrouwde orde
Hier zit ik dan
niet vogelvrij
of rechteloos
slechts gekooid
en hoop
mezelf innerlijk te bevrijden
Van die adembenemende angst
voor lijden
en de dood.
deel dit artikel: