Ondanks corona vergadert stadsdeel Oost moedig voort. Digitaal. Het levert een bekend schouwspel op: halve hoofden, voortdurend geritsel van papier en schrapen van de keel, kleine inkijkjes in inrichting en persoonlijke mate van geordendheid; we komen van alles te weten over de commissieleden en de leden van het dagelijks bestuur van ons stadsdeel. Dit alles door een blik in de huiskamer of werkkamer van hen die als taak hebben onze belangen te vertegenwoordigen. Duidelijk is dat de pandemie het hele gemeentelijke proces van voorstellen doen en besluiten nemen raakt. Het zorgt voor korte agenda’s. Alleen het hoogstnoodzakelijke komt erop terecht. Zijn alle politieke wensen daarmee door de pandemie in de ijskast gezet? Toch niet helemaal. Dat bleek bijvoorbeeld bij de behandeling van het voorontwerpbestemmingsplan IJtram, Pampuslaan. Dit bestemmingsplan is nodig om een verlenging van tram 26 naar Centrumeiland mogelijk te maken. Het bestemmingsplan IJburg 2de fase, waardoor Centrum- eiland en Strandeiland aangelegd kunnen worden, blijkt tot ontsteltenis van iedereen niet te voorzien in de aanleg van een tramlijn of een andere openbaarvervoervoorziening. Bijna twee jaar geleden is in de stadsdeelcommissie uitgebreid gesproken over hoe Strandeiland en Centrumeiland eruit zouden moeten komen te zien; gesproken werd over puntdaken en indrukwekkende bouwwerken die als landmark zouden fungeren, maar kennelijk is het openbaar vervoer er toen bij ingeschoten. Hierdoor moet de tram met behulp van de crisis- en herstelwet in de huidige plannen worden geperst. Dat blijkt niet zonder problemen te kunnen, omdat woningen langs dit nieuwe deel van de trambaan te maken krijgen met een zwaardere geluidbelasting door de tram – waar niet op gerekend was – en er dus aanvullende maatregelen nodig zijn om een aanvaardbaar woon- en leefklimaat in deze woningen mogelijk te maken. 

En dan buigt de vergadering zich over de vraag hoe de geluidbelasting naar beneden kan worden gebracht. Geopperd wordt om de tram op een groene ondergrond te laten rijden, net zoals bij de Hortus gebeurt. Een natuurlijke ondergrond zal ongetwijfeld geluid absorberen. Maar of dat genoeg is? En heeft IJburg niet behoefte aan een robuuster openbaarvervoersysteem? Er zijn nu al grote zorgen over de capaciteit van lijn 26 en over de regelmatige uitval. Het OV-systeem is te afhankelijk van deze ene tramlijn.

En dan komt een oude politieke wens weer naar boven: een metroverbinding tussen het Centraal Station en Almere, uiteraard via IJburg. Twee jaar geleden ook al besproken in de stadsdeelcommissie. De portefeuillehouder sprak toen over een Golden Gate brug die zou oprijzen uit het IJmeer en zo IJburg tot de nieuwe toegangspoort van Amsterdam zou maken. Nu is de toon bescheidener. De portefeuillehouder rept niet meer van toegangspoorten en IJburg als centrum van de stad. Nu gaat het over een gewenste robuustheid, een behoefte die rechtstreeks lijkt voort te komen uit de pandemie en de onzekerheden die dat voor ons bestaan oplevert. Een robuuste openbaarvervoerverbinding tussen Amsterdam en Almere is nodig volgens de portefeuillehouder. Lijn 26 zou omgebouwd moeten worden tot een ondergrondse metroverbinding die via Centrumeiland moet worden doorgetrokken naar Almere. Bijkomend voordeel is dat lijn 26 dan geheel ondergronds komt te liggen, waardoor de geluidsproblemen meteen opgelost zijn en de vrijkomende ruimte bovengronds gebruikt kan worden om een groenvoorziening voor alle IJburgers te realiseren. 

Het college van burgemeester en wethouders dat beslist over het bestemmingsplan zou wel gek zijn als het dit advies niet overneemt. 

Elk nummer doet IJopener kort verslag van de maandelijkse vergaderingen van de stadsdeelcommissie Oost in de vergaderzaal aan de Oranje-Vrijstaatkade.

deel dit artikel: