Welke kunstenaar droomt niet van een eigen galerie, een eigen atelier en heel veel ruimte om wat je gemaakt hebt op te kunnen te slaan? Astrid de Rie is de gelukkigedie dit allemaal bereikt heeft op de IJburglaan 951. Ze is daar wat je noemt de koninginin haar eigen kunstzinnige paleis.

Op haar website staat dat ze schildert, tekent, keramiek maakt en glas beschildert. In haar atelier vertelt ze hoe die veelzijdigheid ontstaan is. ‘Ik kan me niet herinneren dat ik ooit iets anders heb gedaan dan tekenen en frummelen, zoals ik dat noem. Dingetjes maken, van alles. Tekenen deed ik als kleuter al en dat is mijn hele leven zo gebleven. Na de lagere school volgde ik de mavo en later de havo, omdat dit nodig was voor de kunstacademie. Dat was mijn doel! Ik deed toelatingsexamen bij de Gerrit Rietveld Academie voor de Grafische opleiding, maar bleek te jong te zijn en kreeg het advies het volgende jaar terug te komen. Ik besloot in dat tussenjaar de opleiding schoonheidsspecialiste te doen. Altijd handig als je een beroep hebt, dacht ik.’ 
Door omstandigheden stond zij op haar 18e al op eigen benen en had ze niet de financiële mogelijkheden de Rietveld Academie te gaan doen. Haar droom viel in duigen. Na wat omzwervingen vond zij een zolderkamertje van negen vierkante meter. Daar heeft zij vier jaar gewoond. Het beroep schoonheidsspecialist heeft zij maar kort uitgeoefend. Via een uitzendbureau belandde zij in de financiële wereld. ‘Ik ontmoette leuke mensen, verdiende geld en kon leuke dingen doen. Ik heb er veertien jaar gewerkt. Tijdens een training ontmoette ik een man. Hij startte een eigen bedrijf. Ik werd zijn lief en zijn office manager.’

Droom achterna

‘Op mijn 39e stond ik weer op een kruising in mijn leven. Er viel een folder van de Ruudt Wackers Academie in de bus en mijn man vond dat het tijd werd dat ik mijn droom achterna ging.’ En zo geschiedde. Astrid volgde er vier jaar de opleiding tekenen en schilderen en merkte dat ze een soort spons was. ‘Ik wilde alles weten en leren, dat maakte me helemaal gelukkig.’ Tijdens de opleiding moesten de studenten om een goed gevoel voor driedimensionaal te krijgen ook werken met klei. Dat vond Astrid geweldig. Jammer genoeg werd er buiten deze drie maanden durende cursus geen keramiekles gegeven. Astrid stopte na vier jaar met de academie en ging op zoek naar een plek waar zij wel alles kon leren over keramiek. Zij kwam terecht bij MK24 Kunsteducatie, waar ze les kreeg van een keramiste. ‘Hier heb ik geleerd dat je werk niet bepaald wordt door de waarde die het heeft, maar door de liefde en de tijd die je erin hebt gestoken.’ In dezelfde periode had Astrid inmiddels een atelier van 25 vierkante meter op de Zeeburgerdijk en werkte ze bij een keramist in Amsterdam-Noord.

Glas beschilderen

Schilderen, tekenen en keramiek zijn op dat moment haar passie. Ze deed regelmatig mee aan groepsexposities en heeft solo exposities op de Hogeweg in Oost. ‘Heel erg leuk, maar het is wel een soort rijdend circus, dat heen en weer gesjouw met al je spullen. Daarom ben ik gaan zoeken naar een ruimte in Amsterdam waar je zelf je exposities kunt inrichten en daarnaast ook werkruimte hebt. En dat hebben we hier op IJburg gevonden. De ruimte is casco opgeleverd, dus letterlijk alleen vier muren. We hebben hem zelf helemaal naar eigen idee ingericht. De ruimte bestaat nu uit een galerie, twee ateliers en een geweldig magazijn. Ik voel me hier echt thuis. (Lachend) Ik mag van mijn man hier geen bed neerzetten, anders ziet hij me helemaal niet meer, zegt hij.’ Het schildersatelier ligt meteen achter de galerie en er is een aparte ruimte waar glas beschilderd wordt. ‘Ik draag voor beide disciplines ook andere werkkleding.’ Glas beschilderen ontdekt Astrid als ze een artikeltje leest over speciaal materiaal, waarmee je bestaand glas kunt beschilderen. Als de schildering is aangebracht, kan het glas de oven in en wordt het op 160 ºC gestookt. Hierna is het vaatwasmachinebestendig en prachtig transparant. Astrids vaste hand van tekenen en haar gevoel voor kunstzinnig doorlopende motieven maken dat de glazen objecten en gebruiksvoorwerpen uniek in hun soort zijn. Ze gebruikt veel bloemmotieven, maar ook koraal en druivenranken.

Fouten maken

Op dit moment ligt keramiek stil en Astrid schildert voornamelijk en beschildert glas. Zij werkt nooit van foto’s, maar altijd naar wat ze in de natuur ziet. Zij is van mening dat foto’s het driedimensionale missen, waardoor een schilderij makkelijk plat wordt. Daarnaast schildert zij graag portretten. Vanuit haar vakantiehuisje in Zuid-Spanje gaat zij vaak op pad en maakt schetsen of schilderijen van de natuur. Vroeger werd er altijd heel veel materiaal meegesleept naar Spanje om te kunnen schilderen. Nu ze daar een eigen plekje heeft, kan het materiaal dat ze nodig heeft daar gewoon blijven. Zij schildert in Spanje, maar ook worden er schetsen uitgewerkt op de IJburglaan. Op dit moment werkt ze aan een heel bijzonder tweeluik van een prachtige lucht. Als ze aan het werk is, gaat de deur op slot. ‘Maar je kunt gewoon aanbellen hoor! Of een afspraak maken.‘ Zelfs in coronatijd zijn er mensen naar haar werk komen kijken. Astrid maakt vrij werk en werkt in opdracht, dat geldt ook voor glas decoreren. Het maakt wat haar betreft niet uit wat zij schildert. ‘Ik pak alle disciplines aan.’ Tekenen en schilderen zijn een onderdeel van haar leven en zijn steeds weer een nieuw avontuur. Haar stelling is: ‘Alleen door vallen en opstaan kom je verder. Als je niet meer bereid bent om fouten te maken en je op safe blijft werken, draai je in een kringetje rond. Zelfingenomenheid is in dit vak de moord op je ontwikkeling. Dus zal voor mij mijn beste schilderij altijd mijn volgende schilderij zijn…’

www.astridderie.com

deel dit artikel: